Nu, help allemaal mee met het geweld! Helemaal gratis, behalve de honger en de pijn.

Juist, natuurlijk was er toen al reclame.
Wacht wanneer?
In de eerste wereldoorlog slimmerik. Daar gaat 't al bijna 100 jaar over.

Ter verduidelijking een paar van zulke reclame posters die gebruikt werden om mensen in de oorlog een idee aan te praten. Zoals deze poster hier rechts. Een oude en een jonge vrouw staan naast elkaar boven een tafel vol groenten en potjes. De oude vrouw laat een ingeblikt potje groenten zien. De oude vrouw heeft waarschijnlijk nog een eerdere oorlog meegemaakt en weet wat er te gebeuren staat met het nodige voedsel. Zoals de oude vrouw de jonge dat uitlegt, zo legt deze poster 't uit aan de mensen die nog nooit zoiets hebben meegemaakt. Een soort Postbus 44 campagne, Bob en daarmee kun je thuiskomen. 

Nog een mooie poster is de aloude klassieker:

Een streng ogende échte Amerikaan wijst je aan en zegt (vrij intimiderend) ik wil JOU voor het amerikaanse leger. Ik moet zeggen dat ik alleen door 't feit dat hij zo'n prachtige strik in z'n baard heeft al bij het leger wil. En ik ben nog een rustig persoon dat niet in een oorlogssituatie zit. Stel je eens voor van wel en dat er dan zo'n man naar je wijst en je een veilige haven biedt. Goed idee?
Best wel. Nou, dit kun je dus ook reclame noemen.

Ook waren er natuurlijk reclames nodig om de burgers er op de hoogte van te brengen dat er spullen nodig waren die de brave soldaten aan konden naar hun slagveld. Een echte modeshow werd er niet van gemaakt, (toen nog niet, als je nu af en toe die uniformen ziet en het gemekker eromheen, zijn er zelfs reclames voor legeruniformen. Wat leven we in een prachtige eeuw.) In ieder geval werd er met behulp van deze posters een heel groot aantal schoenen, laarzen, veters en handschoenen van rubber opgehaald. Ik denk dat deze poster gericht was aan de middenklasse, de mensen die niet direct deel uit maakten van het leger maar toch graag hun steentje wilden bijdragen aan de trend: Oorlog.