Nu, het begon allemaal afgelopen vrijdag avond, toen we in alle relaxtheid naar arnhem sjeezden om de nachtbus naar berlijn te halen. Gelukkig waren we op tijd, de bus zat vol dus ik ging met mijn welgemanierdheid gezellig naast een alleraardigste hindoestaanse vrouw zitten, wat een lief vrouwtje was dat. De bus zat voor driekwart vol met die alleraardigste hindoestanen die met hun prachtige hindi tot diep in de nacht zo lekker kunnen babbelen. Toen Joan, onze reisbegleidster, de namen ging oplezen of iedereen er wel was, aangezien zij surinaams was en dus alles ook heel lief en leuk uitsprak hoorde men door de bus zeer vaak namen vallen als: kó mahaaaar , s. Dnajaam, K Rendoer en dergelijke. Dan valt het bijna niet te begrijpen dat mijn naam weer onuitspreekbaar was voor Joan. Ragnhadievoe kwam er uit ongeveer.
later meer, nu is zin weg
houdoe
