2.12.10

De titel is laat

Dat werkende geheel dat men brein noemt heeft af en toe behoefte aan een kotsbui. Het zit namelijk zo, of je nou wil of niet, constant ben jij informatie aan het opslaan. Het houdt niet op. Al die indrukken komen jouw hoofd ongewenst binnen. Maar is dat wel erg? Ja dat is. Maar gelukkig heeft men ooit het fenomeen 'blog' uitgevonden als uitlaatklep. Deze blog is dus niet bedoeld voor jou, de lezer, nee, sorry, maar meer als opluchting voor mijn brein. Wat egoïstisch eigenlijk, maar jij kiest er uiteindelijk voor om dit te lezen. Of misschien kan je gewoon niet anders omdat je ogen deze letters opeten zonder dat jij dat eigenlijk wil. Soms kan je er gewoon niks aan doen. Zoals bij het woord SEKS. Wedden dat je de voorgaande zin hebt gelezen? Koos je daar zelf voor? Hmm.. het was niet eens mijn bedoeling om hier een zinnige boodschap in te gaan vermelden, maar het lijkt erop dat dit uitloopt op de discussie handelings- en wilsvrijheid. Yes, lekker nog meer hersenvervuiling!
Het gaat nergens over, maar het doet me goed. Mijn hoofd had even een burn-out en dat was te voelen. Ik heb namelijk een paar afschuwelijke dagen achter de rug. Samen te vatten in het woord 'proefwerkweek'. En nu niet gaan zeggen van, ja, later blablabla wordt alles nog lastiger blablabla. Later blablabla denk je van wat was 5VWO toch een mooie tijd. Dat geloof ik best, maar jij mag dan wel zo terugkijken op het verleden.. Ik heb nog geen toekomst om terug te kijken op het heden als verleden. Dus laat me m'kay. Enfin. Of je dacht dat niet, maar dan deed ik dat even voor je. Leuk trouwens, zo'n geletterde conversatie voeren met een onbekend iemand achter een ander computerbeeldscherm. Het geeft altijd wel een goed gevoel om aan je statistieken te zien dat je blog vaak bekeken wordt, maar gelijk komt dat de vraag in me op wie van die gluurders ook écht leest en begrijpt, nee laat begrijpt maar weg, wat mijn hersens hebben uitgekotst.
Het was ook niet echt mijn bedoeling om nu te gaan bloggen ofzo, er zat geen concept in m'n hoofd, maar je hebt van die momenten dat als eenmaal bezig bent, je niet meer kan stoppen.
Dus. De proefwerkweek. Ja. Weet je, buiten het feit dat er zo wordt gehamerd op je toekomst dit, je toekomst dat, is het best een fijne week. Als de vakken waarvoor je moet leren je ook echt interesseren dan.. (wat bij economie niet het geval is, laten we dat vak boycotten). Ik heb er momenteel nog 2 te gaan, en ik heb het gevoel dat dat wel goedkomt. Ben echt trots op mijn inzet deze week. Ik doe écht m'n best. Daarom komt het altijd extra hard aan als je je pen neerlegt, je blaadje aan de docent geeft en vervolgens bijna hardop denkt 'damn, dat was kut'. Niet bepaald motiverend.
Oh, wat Laut laatst zei, docenten zouden moeten stoppen met denken dat hun vak het enige vak is wat wij volgen en dat wij buiten school geen leven hebben. Ze zouden moeten stoppen met ons asociaal veel onzinnig werk op te geven en ze zouden moeten stoppen met hun vak oninteressant maken. Dat is zonde. Ernstig zonde. Ze zouden ook moeten stoppen met van die belachelijke proefwerken te maken en geven, waarvan we onzeker worden, met van die belachelijke en onnodige vragen. Het zijn momentopnames en ze geven niet weer wat wij werkelijk weten. Dus. Beste middelbare school, geef me mijn diploma en laat me gaan.

Zucht.

Tot zover deze klaag/brainpuke/nog meer klaag/tikje filosofische/geheel geimproviseerde blog.
En ik wil naar Loos.
Doei

2 opmerkingen: