“The morning before”

“Mama, hebben wij een Nederlands woordenboek?” “Nee waar heb je die voor nodig?” Typisch iets voor mij. De ochtend voor je examen Nederlands erachter komen dat je géén Nederlands woordenboek hebt. Typisch. Na heel wat afgebeld te hebben naar vriendjes en vriendinnetjes van mijn zusje (die geen examen doen) besloten toch maar een woordenboek te gaan kopen bij de eerste winkel die op maandagochtend open is. Typisch. God, kinderen laat dit jullie niet gebeuren hoor. De stress die ik wekenlang zo netjes had uitgebannen nam me ineens in een houdgreep en ik voelde de druk op m’n keel toenemen. Nog even en ik moet afkloppen, maar zover zou ik ’t niet laten komen. Even flink dansen op een willekeurig liedje wat op de radio draait en de scheidsrechter haalt “Evil Examenstress” en mij uit elkaar, op grond van foefelen.

MORGEN HET EERSTE EXAMEN!

Op Moederdag, de laatste dag voor het begin van het einde, ben ik dodelijk vermoeid opgestaan in een huis vol met lieve leuke kleine kindertjes. Helaas ben ik zelf ook nog een kindje en was het dus niet ik die een ontbijtje op bed en allerlei cadeautjes kreeg, maar mijn mama. En wat een pret, we hebben haar een keukenmachine gegeven, zodat ze nog meer lekker eten voor ons kan maken! Om mezelf niet extra zenuwachtig te maken heb ik geen oude examens meer geoefend. Daarnaast heb ik ’t idee dat er geen examens Nederlands zijn die we door alle jaren heen niet gedaan hebben. In plaats van mezelf op te fokken voor morgen ben ik lekker naar oma gegaan. Het is tenslotte ook een beetje Oma-dag. Ze was zo blij dat we er waren dat een chronische glimlach haar geplooide gezicht flink opfleurde. Het was heel leuk om te zien. Toen mama en oma even gingen wandelen ben ik lekker een dutje gaan doen in de zonnigste achtertuin van heel Nederweert. Heerlijk, even bijtanken. Daarna hebben we nog een mooie film gehaald over de zus van Mozart. De zenuwen hebben me vooralsnog niet te pakken gekregen! Al blijft het een raar idee dat ik morgen begin aan het examencircus. (Apart dat de spellingcheck ‘examencircus’ niet onderstreept.) Het begin van het einde (hopelijk).. Ik wens iedereen verschrikkelijk veel succes en hoop dat we met z’n allen toch maar een goed resultaat gaan halen als afsluiting van 6, 7 of 8 jaar hard werken.

Hierna nog één dag,

Wow, gisteravond was voor de tweede keer afgelopen week erg laat geworden. Van goirle naar Tilburg gewandeld, i.v.m. onze prachtige actie om 5 over half 5. Ik vroeg toen aan vriendin N: “Hoe laat gaat de fietsenstalling eigenlijk dicht?” Half vijf dus. Gelukkig kon iemand een zwarte taxi bellen en zijn we alsnog redelijk op tijd thuis gekomen. Vandaag eigenlijk vrij weinig meer gedaan. Tijdens het oppassen nog gauw een Nederlands examentje uit 2007 gedaan. Ze zeiden dat die van alle examens ’t ergste was. Gek genoeg, of misschien gaf ik mezelf gewoon heel veel puntjes, maar ik kreeg gewoon een 8,5. Misschien moet ik toch niet alles goed rekenen wat “een beetje” in de trant van het goede antwoord is. God wat ben ik moe, ik ga nooit meer tot zo laat op stap.