Hierna nog 2 dagen,
Ha, het langverwachte vrije dagje
dat officieel “studievrij” heet maar waar niet veel op gestudeerd gaat worden.
Oké toen ik opstond ben ik bijna direct begonnen aan een oud examen Nederlands.
Dat ik mezelf daar nog een 6,4 voor mocht geven vond ik best prettig, aangezien
mijn lieve zusje weer eens haar muziek ’s ochtends op volumeknop 201291291
wilde zetten en papa het nodig vond om me allerlei dingen te komen vragen over
aanstaande zondag, Moederdag. Ik ben het nog even wat rustiger aan aan het doen
omdat ik volgende week slechts één toets heb. Nederlands, een van die heerlijke
vakken waarvoor je nauwelijks kan leren. Helaas ben ik een van de weinigen met
zo’n fijne week, de rest heeft allemaal KuA. En dat is dan weer zo’n vak dat je
gedwongen wekenlang kluizenaar maakt, terwijl je uiteraard wel op Google allerlei
mooie plaatjes en schilderijtjes mag opzoeken. Vandaar dat we vanavond onze
traditionele (sinds vorig jaar) pasta-met-3-sauzen-stap-avond met een enigszins
uitgedunde groep gaan houden. De sauzen waren overheerlijk, al rook die van mij
blijkbaar zeer sterk naar babyvoeding, en de sfeer top. Iedereen was relaxed en
de examenstress was voor een aantal uurtjes van de radar. (Al moet ik heel
eerlijk bekennen dat ik er vooralsnog weinig last van heb, maar dat komt de
tweede week waarschijnlijk pas in volle vaart aan.) Deze constructie wil ik
trouwens iedereen aanraden. Men neme de vrijdag voor uw examens meerdere
sauzen, u maakt een grote pan spaghetti (heel belangrijk, geen macaroni), en
alvorens u u aan de chique tafel zet om eens lekker te schranzen neemt u een
mooi glas drinken van uw keuze.(Mag variëren van appelsap tot een alcoholisch
aperitiefje) Daarna eet u minstens twee borden spaghetti, praat u over het
dagelijks leven, geen roddel mag geschuwd worden en wanneer men verzadigd is
neemt men nog een toetje. Het is wetenschappelijk aangetoond dat ontspanning
helpt stress te verminderen. En iets minder stress leidt tot betere resultaten,
en met betere resultaten schijn je een diploma te krijgen.
Nog 3 dagen,
Met een flinke dosis spierpijn van
de intensieve dansjes gisteren op het eindexamenfeest en een geweldig goed
humeur ’s ochtends de exameninstructie nog even bijgewoond. We werden er nog
eens op gewezen hoe belangrijk het is dat je weet waar je zit, hoe laat je
ergens moet zijn, en dat je nooit met een andere kleur mag schrijven dan blauw
of zwart. Dat vind ik stiekem persoonlijk best wel jammer, vroeger wilde ik nog
wel eens brieven met fluorescerend groen schrijven, of paars met roze hartjes
op de i’s, of uiteraard in het lichtgeel. Verder kregen we onze voorlopige
rapporten (Oma, here I come!) en konden we alles wat we aan examenreglementen
nog niet wisten nalezen in de boekjes die we mochten meenemen. Prettig. Ik heb
de rest van de dag liggen slapen uit pure vermoeidheid. Ja, het leven van een scholier
gaat waarlijk niet over rozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten