29.4.12

Nog 15 en 14 dagen


Nog 14 dagen,
Na een hele middag voor de tv te hebben gehangen, met de logeerhond te hebben gewandeld en in de bus gekletst te hebben met een stel vreemde mensen (De man naast me was zo’n 65 jaar en stonk naar alcohol maar was wel heel gezellig en de man tegenover me was blijkbaar wereldvreemd en dit was na 30 jaar z’n eerste keer weer in de bus. Hij had het er erg moeilijk mee dat Jan, de oudere man, zomaar tegen mensen aan kon gaan kletsen en dat hij dat zelf niet kon. Ik had wel met ‘m te doen en stelde ‘m gerust dat de mensen in de bus en trein niet zo eng waren als ze soms leken) ben ik maar eens begonnen met het lezen van het examenboek geschiedenis over Vietnam. Een halfjaar geleden was dit gesneden loempia maar nu moet ik me toch wel enigszins inspannen om alle verbanden weer terug te halen. Als ik twee hoofdstukken heb gelezen ga ik een planning maken voor de komende weken. Wanneer/wat/hoe ik moet gaan leren en wanneer m’n relaxdagen zijn komen keurig op 2 a-4tjes te staan. Nu me daar nog aan houden.. 

Nog 15 dagen,
De eerste dag van de meivakantie stond voor mij in ’t teken van een heerlijk uitgebreid saunabezoek. Na een zo verschrikkelijke toetsweek 2a en met de examens in het verschiet leek me een dagje ontspanning wel gepast. Ik kon niet meer gelijk daarin hebben, na 8 uur gebadderd, gesauna’t en een heerlijke klankbehandeling te hebben gehad was ik zo zen als de dalai lama. Geen vuiltje aan de lucht. Jezelf af en toe zo’n dag gunnen is, naar mijn mening, essentieel voor het helder blijven van je geest. Wanneer je dagenlang tot over je oren in de boeken zit (of vastgegroeid in de kroeg) krijg je vanzelf hoofdpijn, griep en allerlei andere kwaaltjes waardoor het niet meer lukt. Dit heb ik namelijk zelf meegemaakt in toetsweek 2a. De hele week misselijk als een boulimia-patiënt maar zo gauw de deuren van de gymzaal op de laatste toetsdag achter me dichtvielen was dat helemaal voorbij.

Nog 17 en 16 dagen



Nog 16 dagen,
De allerlaatste echte schooldag van het hele jaar is met een kleine koppijn van start gegaan. Het feestje heeft er gisteren toch wel een beetje in gehakt, vandaar dat S en ik half liggen te slapen bij wiskunde, wat eigenlijk niet eerlijk is omdat mevrouw Smolders altijd zo haar best doet voor ons. Het tussenuur snel naar huis gefietst en weer terug om op ’t allerlaatste moment de ED-cijfers nog in te leveren. Want ook ik ben, zoals bijna elke 6VWO’r, een chaotisch en redelijk vergeetachtig persoon. De rest van de dag verliep voorspoedig, er werd zelfs nog les gegeven in de laatste uurtjes en Dennett en Descartes waren, in onze klas, een populairder gespreksonderwerp dan de aanstaande vakantie. Het aftellen is begonnen. 10..9..8..7..6..5..4..3..2..1.. Helaas kwam de bel te laat. De avond werd gevuld met een erg gezellig verjaardagsfeestje. Gespreksonderwerpen waren vooral kaas, wijn en de festivals die het komende seizoen zouden gaan plaatsvinden. Ik heb bijna niemand horen praten over de aanstaande examen, zulke gesprekken werden liever gemeden.


Nog 17 dagen,
Dankzij de reizen van de bovenbouw (behalve wij dus dit jaar) hebben we vaak maar 2 of 3 uur per dag, vandaag was er zo een. Het tweede en ’t zesde les hebben is niet erg praktisch, zeker als je ’t tweede naar school komt om bij Britt en Ymke te gaan kijken. Daarna dus 3 uur gewacht en geprobeerd vast wat Grieks te leren voor de aanstaande examens maar de concentratie wilde niet echt blijven hangen, daarnaast hadden nog een aantal anderen ook tussenuren en tsja, en doe je nu eenmaal weinig. Het zesde hebben we uiteindelijk nog filmpjes over Odysseus gekeken, en uiteraard gekeken hoe de sirtaki ongeveer moet, voor ’t geval we die komende Griekenlandreis ook gaan doen. ’s Avonds was er een Lady’s night en daar diende uiteraard voor getut te worden, en de hele middag hebben we nauwelijks meer aan school gedacht. Al met al niet zo’n productief dagje.

Nog 18 dagen en 4 uur


Een stuk koude pizza in de ochtend, zonnestralen die je gezicht verwarmen en de geur van bloesem hangt in de lucht. Het weer wil nog niet echt meewerken de laatste weken maar ik heb er goede hoop op dat de zon zich vandaag langer dan 10 minuten laat zien. Ik heb aan meneer de Veer beloofd dat ik, te beginnen vandaag, iedere dag een stukje zou schrijven over de examens en de voorbereidingen daarop. Nu heb ik even in m’n agenda zitten tellen en het is nog maar 17 dagen tot het eerste examen begonnen is. Goh, dat laat me toch wel even schrikken.. Ik ben er, ondanks alle speeches m.b.t. de examens die we al sinds afgelopen september naar onze oren geslingerd krijgen, nog steeds niet helemaal van doordrongen dat we al over anderhalve maand aan de rest van ons leven beginnen. Ik leef op ’t moment van dag tot dag. M’n agenda is niet meer het belangrijkste boek in m’n leven. Alle data zit onderhand wel in m’n hoofd, ergens weggestopt achter die pijnappelklier van Descartes. Toch raar dat ik ’t nog steeds niet helemaal besef, maar 17 dagen is slechts net iets meer dan twee weken.
 Dan dringt ineens iets tot me door, overmorgen is de laatste schooldag van het jaar. En dankzij de reizen van alle 4e en 5e klassen heb ik nog maar 5 laatste uurtjes om er nog van te genieten. Van het wandelen door de gangen en steeds bekende mensen tegenkomen, daar een gesprekje mee aanknopen over banale dingen als lessen, toetsen en activiteiten van het afgelopen weekend, tot de gedeelde ergernis over de brutale brugwuppen die zich tegenwoordig  allerlei dingen permitteren waar wij 6 jaar geleden niet van durfden te dromen. Een van de weinige dingen die me steeds wel opvallen is het “naar school fietsen” en hoe ik dat ga missen. Het gaat natuurlijk niet meevallen om na 6 jaar een route gefietst te hebben en alle dingen die tijdens die fietsroute zijn voorgevallen achter je te laten. Iedere winter wel een keer van m’n fiets vallen bij het extreem gladde stuk bij de Mac, of in de herfst de controles van de politie ontlopen omdat ik nog steeds geen nieuwe lamp op m’n inmiddels verrotte fiets heb gemonteerd. Ieder jaargetijde had zo z’n eigen charmes en dit gaat de laatste lente worden..

11.12.11

"Niemand" zag het aankomen..

Hieronder even een mooi column over de wereldwijde economische crisis. Geschreven door Rob Knaapen (alias Papa) op de grootste goud/zilver-site van Nederland. Lees en geniet!


NIEMAND heeft de crisis zien aankomen

Gepost op  door Wilge
maar die NIEMAND heeft een naam!
Ik erger me, ik erger me aan Nout Wellink tijdens het verhoor door commissie de Wit. “NIEMAND heeft de crisis zien aankomen” EN dan erger ik me ook aan de commissie de Wit die Wellink niet om de oren slaat met de waarschuwingen die er al wel waren! Tja als je gewoon je ogen en oren dicht hebt zul je nooit weten wat er in de wereld gebeurt. Oke, DE economen zagen het niet aankomen. Maar mensen met gezond verstand wel. Hoe vaak heeft Robert Broncel niet gewaarschuwd? Hij heeft Wellink zelfs bieven gestuurd. Mihaly Schroth schreef regelmatig over het Fiatgeldsysteem en de gevaren. Albert Spits, Willem Middelkoop, Rudo de Ruijter. Of wat dacht je van de Vlamingen Roland van Damme, Kevin Van Campenhout, Maarten Verheyen. Ik kan als ik even doorzoek nog wel met veel meer namen komen.
Ik heb eens in de columns van 2006 van Edelmetaal-Info zitten neuzen. Nog steeds actueel. Rob Knaapen schreef toen regelmatig een column. 1 van die columns heb ik hieronder nog maar eens gepubliceerd. Ik zal binnenkort nog eens enkele columns bovenwater halen. Zij zijn namelijk niet NIEMAND….
Ja ja niemand…..
Populariteit.
Fractional banking, ofwel slechts een gedeelte van het papiergeld dat op de markt gebracht is daadwerkelijk als dekking in huis hebben als bank, is zeer populair bij bankiers, maar ook consumenten.Wereldwijd. Een populariteit vergelijkbaar met de lokale populariteit van onlangs “Sterren Dansen op het IJs”, het welbekende familie tv programma ter groot vermaak van de Benelux bevolking.
Zowel fractional banking als “Sterren Dansen op het IJs” presenteren beiden doorgaans een gevoel van groot technisch kunnen, welvaart, welzijn en dynamiek. Kortom, van hemels leven.
Richard Daughty, de zeer far out wizzadult American economist, wist onlangs te melden via FMNN radio dat in de US de bankiers nog slechts 0,66%!!!!!! aan dekking aanhouden van wat ze op de markt brengen. Dit was voorheen 10%. Een vermindering van meer dan 90% van wat al niet veel was EN niet gedekt door goud of zilver. Wat ze op de markt brengen per USD is dus 99,33cent terwijl daar 0,66cent aan dekking voor aanwezig is. Er worden negenennegentig eenheden in het systeem gespoten, geperst of geramd terwijl er minder dan een eenheid als dekking aanwezig is. Eenheid papier wel te verstaan. De honderd eenheden worden nog verder in de markt geëxpandeerd. Hoe ver?
De formeel hierarchisch denkende mechanistische mens heeft groot vertrouwen, érg, érg groot vertrouwen in de capaciteiten van haar voormannen. Over virtual realitiy gesproken ……… Met groot potentieel voor zeer levendige consequenties. Want zoals Einstein zijn eigen werken ook niet volledig begreep, zo begrijpen bijvoorbeeld de derivatenjongens hun eigen konstrukties ook niet. En we weten allemaal waar Einsteins theorie onder anderen toe geleid heeft.
We bevinden ons in een zeer bizarre situatie. Een situatie die ergens in tijd en ruimte gigantisch gaat imploderen tenzij de US overheid heel snel het voortouw neemt in het ontwikkelen van financiële discipline en deze gekte, grenzend aan het groot Albanees piramidespel, stopt.
Dat zou kunnen betekenen dat ze de rente stevig omhoog moeten doen. De consequentie hiervan zou hiervan echter wel zijn dat in ieder geval de US economie in een tijdelijke recessie zou belanden. En daarmee zouden ze, degenen die het uit zouden voeren, nagenoeg alle aanhang onder de burgers verliezen en politiek gezien min of meer ophouden te bestaan. De problemen met persoonlijke schulden, nationale betalingsbalans- en begrotingstekorten zijn namelijk erg groot. Iets wat bijvoorbeeld tijdens de Volcker politiek in de jaren tachtig niet het geval was. Of de “altijd het beste voorhebbend met de bevolking” politici dit aandurven is zeer de vraag. Omdat de huidige politiek kaste bar weinig om de bevolking geeft, zo is iedereen met enige hersenschors over bijzonder duidelijk.
Ook zou US overheid de USD wellicht wederom op kunnen laten linken met echt geld om daarmee een hele nieuwe en tevens hoogst wenselijke financiële standaard te zetten. Iets dat je mag verwachten of eisen van het leidende land in de wereld. Dat zou ook tot tijdelijke economische pijn leiden maar waarschijnlijk veel minder omdat de US als natie weer direkt alle economische vertrouwen terug zouden winnen bij veel andere overheden, iets wat momenteel bijna op dagelijkse basis ondermijnd wordt. Ze zouden het ook daadwerkelijk uit kunnen voeren omdat goud en zilver zo goedkoop zijn momenteel en er zo ontzettend veel USD zijn. Oeps, alleen die zijn tegenwoordig vooral in Chinese en Japanse handen. Misschien moeten zij maar eens een goudstandaard gaan herstellen. Als de leider het niet wil doen moet de mogelijke leider in spé of de trouwe vazal het maar doen.
Dit zijn, zo lijkt mij, de positieve opties die aanwezig zijn om de bizarre gekte die aanwezig is rondom de organisatie van de USD te doen laten verdwijnen.
Een andere mogelijkheid is dat ze een grotere oorlog beginnen waarmee ze dan tevens de internationale financiële politiek kunnen blijven bepalen. Zolang de oorlog goed verloopt, uiteraard.
Of de rente ongemoeid laten of zelfs verlagen om hiermee de huizenmarkt een impuls te geven en daarmee de rest van de economie.
Deze laatste twee mogelijkheden zijn niet zonder enig risico en vereisen sowieso dat de andere overheden het dan inmiddels terminale USD systeem blijven steunen.
Waar gaat de Bernanke club voor kiezen? Mijns insziens is de kans groot dat ze voor de laatste kiezen, maar wat het ook zal zijn, voor goud en zilver zal het niet heel veel uitmaken. Zij zullen er in iedere situatie zeer wel bij varen. Zo goed zelfs dat goud- en zilvermijnbedrijven waarschijnlijk meerderheidsbelangen zullen gaan krijgen van centrale en privebanken. ABN-AMRO verkrijgt dan bijvoorbeeld door aandelenaankopen in de markt een meerderheidsbelang in SilverWheaton, als ze dat tegen die tijd nog kunnen betalen. Of anders in Endeavour Silver. We kunnen ons dat misschien niet goed voorstellen momenteel. We kunnen ons echter momenteel wellicht wel meer situaties niet goed voorstellen die wellicht toch plaats gaan vinden. Goud naar 5000USD en zilver naar 120USD bijvoorbeeld. Of de moord op de US president, een groot US-Iran konflikt, burgeroorlogachtige taferelen in Nederland, dramatisch hoge werkeloosheid in de EU, islamitische legers aan de oevers van de Donau, Iraanse onderzeeërs in de Middellandse Zee.
De optelsom van de huidige populariteit van het papier- en elektronisch geld en die van onlangs “Sterren Dansen op het IJs”, bij elkaar genomen geen kattepis, zal helemaal verdampen, in het niet vallen bij de komende populariteit van goud en zilver. EG WAOR!
Gegeven de zieke, ultra corrupte omstandigheden binnen de wereld van het papier- en elektronisch geld is het slechts een kwestie van tijd voordat dit zich ontwikkeld. “Politieke- en Financiële Sterren Zakken Massaal door het IJs”, is de titel van het volgend volksvermaak wanneer het volk tenminste zelf tijdig genoeg in goud en zilver is gegaan.
De wereldwijde situatie? Over enkele jaren zoals het voormalig Joegoslavië tijdens de jaren negentig? Hopelijk niet maar ……………………. waarom niet?
Rob Knaapen – oktober 2006

4.7.11

mén 'n blogje over da World Culture Festival

Om maar even als eerste te zeggen dat deze foto's niet van mij stammen maar van een alleraardigste fotograaf (waar ik totaal niet jaloers op ben) die gelukkig van de organisatie zo dichtbij mocht komen dat hij onderstaande prachtige foto's heeft kunnen maken. Allereerst, vielen Dank darfür.
Nu, het begon allemaal afgelopen vrijdag avond, toen we in alle relaxtheid naar arnhem sjeezden om de nachtbus naar berlijn te halen. Gelukkig waren we op tijd, de bus zat vol dus ik ging met mijn welgemanierdheid gezellig naast een alleraardigste hindoestaanse vrouw zitten, wat een lief vrouwtje was dat. De bus zat voor driekwart vol met die alleraardigste hindoestanen die met hun prachtige hindi tot diep in de nacht zo lekker kunnen babbelen. Toen Joan, onze reisbegleidster, de namen ging oplezen of iedereen er wel was, aangezien zij surinaams was en dus alles ook heel lief en leuk uitsprak hoorde men door de bus zeer vaak namen vallen als: kó mahaaaar , s. Dnajaam, K Rendoer en dergelijke. Dan valt het bijna niet te begrijpen dat mijn naam weer onuitspreekbaar was voor Joan. Ragnhadievoe kwam er uit ongeveer.
later meer, nu is zin weg
houdoe

1.6.11

Meine dames en herren. Vandaag is de heugelijke dag dat Jezus zo'n 1970 jaar geleden gekruisigd werd. Wat een feest wat een feest. Laten wij allen een ritueel uitvoeren om deze heuglijke dag te eren.

Draai eenmaal om uw as, (ter ere van de aarde die eenmaal rond haar as draaide op deze dag)
plaats uw voeten met een ontzettende kracht op de vloer, (ter ere van de grond, die het lichaam van jesus opving)
hef uw handen richting het hemelgewelf, (ter ere van Jesus' geest die voor eeuwig terug bij zijn God de Vader zou zijn)
Adem diep in en eenmaal vluchtig uit (ter ere van Jesus' laatste ademtocht)
Imiteer het door iedereen meest geliefde schepsel dezer wereld (ter ere van Zijn liefde voor de medeschepsels, ook al waren zij leugenachtig en boosaardig)




Voor wie dit oeroude ritueel niet duidelijk was, refereer ik naar de volgende interessante uitleg:    http://www.youtube.com/watch?v=Pa8w9TNCXew 


Wij hopen dat u genoten hebt van deze interessante blogpost. 
LATER ALLIGATOR